دانش آموزان باید هر یک از این موارد را یک بار امتحان کنند تا ببینند برای آنها مناسب است یا نه. من آن را با خوردن سبزیجات در زمان شام در دوران کودکی مقایسه می کنم. والدینم قانونی داشتند که من باید دو لقمه از سبزیجاتم را بخورم. اگر لوبیا سبز را امتحان نکنم، چگونه می توانم بفهمم که آیا لوبیا سبز را دوست دارم؟
در مورد دفتر ساده سیمی هم همینطور است. دانش‌آموزان باید هنگام یادداشت‌برداری یک‌بار دودل کردن را امتحان کنند، اما اگر ثابت نشد، اشکالی ندارد.
وقتی کنترل دفترچه ها را آزاد می کنم، متوجه می شوم که دانش آموزان کم کم شروع به ریسک کردن می کنند. ما روش های شخصی خود را برای بیان خود در صفحات به اشتراک می گذاریم. در ابتدای سال، ما سخنرانی های TED را تماشا می کنیم و یادداشت برداری می کنیم.
اولین باری که ما این کار را انجام دادیم، یادداشت های آنها در درجه اول اطلاعاتی بود. همانطور که ادامه می‌دهیم، آنها را تشویق می‌کنم تا با استفاده از طراحی و ابله کردن همراه با کلمات تمرین کنند.
دانشجویان هنر دوست دارند صفحات خود را به اشتراک بگذارند و فرصتی برای درخشش پیدا می کنند! دانش‌آموزان کمتر هنری (که شامل من هم می‌شود)، راه‌های خلاقانه‌ای برای بیان خود پیدا می‌کنند، حتی اگر مهارت‌های نقاشی نداریم.
مکالمات ما حول صفحات دفترچه ما متمر
لوازم التحریرکز است، “چرا آن را کشیدی؟” “چطور به آن فکر کردی؟” هرگز به این فکر نکردم که این کار را انجام دهم. ما شیوه های مختلف بازنمایی تفکر خود را جشن می گیریم.
ژوئن است و ما به پایان سال رسیدیم. دفترهایمان پر است و در حال تأمل هستیم. ما دفترهای خود را می خوانیم و متوجه می شویم که چگونه به عنوان نویسنده تغییر کرده ایم.
تماشای نشستن دانش‌آموزانم با دفترچه‌هایشان و بازخوانی نوشته‌های ماه‌های پیش، فرصتی برای من است تا در مورد آنها به عنوان نویسنده بیشتر بیاموزم. کنفرانس با گروه‌های کوچک و گوش دادن به بحث‌های آنها چیزهای زیادی به من می‌آموزد.
یکی از آثار مورد علاقه امسال درباره داور است. در حالی که از خواندن با صدای بلند برای نوشتن لذت می بردیم، Writing Magic اثر گیل کارسون لوین، درباره «قاضی» خود در هنگام نوشتن صحبت کردیم. ما در مورد این صحبت کردیم که به قاضی بگوییم ساکت باشد و اجازه دهیم “دیوانه” ما در طول موج نوشتن، مسئولیت را به دست بگیرد. در حالی که ما در حال خواندن و یادداشت برداری در این مورد بودیم، دانش آموزان به صورت بصری قاضی را نشان دادند…
دفترچه یادداشت مکانی برای جمع آوری افکار و ایده ها، مکانی برای ثبت خاطرات، مکانی برای ریسک کردن و مکانی برای بازی است. امیدوارم دانش‌آموزانم با دانستن بیشتر درباره‌ی خود به‌عنوان نویسنده و به‌عنوان مردم، از صفحه‌های دفترشان برای یافتن پاسخ سؤالات استفاده کنند. آیا امروز در دفترچه خود نوشته اید؟
میشل هاسلتین در بیستمین سال تحصیل خود است. در حال حاضر روزهای خود را با دانش آموزان کلاس ششم در شهرستان لودون، ویرجینیا به خواندن و نوشتن می گذراند. میشل معلم-مشاور پروژه نوشتن ویرجینیای شمالی است و به جستجوی کتابی که قرار است بنویسد ادامه می‌دهد.
