استفاده از رنگ مو در بین هر دو جنس بسیار رایج است، امروزه میلیون ها نفر از آن استفاده می کنند. رنگ آمیزی مو نه تنها توسط متخصصان، بلکه یک روش زیبایی محبوب در خانه نیز انجام می شود.
مو از ریشه و ساقه تشکیل شده است. شفت دارای سه لایه است:
کوتیکول متشکل از سلول های بی رنگ محکم بسته بندی شده، قشر حاوی رنگدانه های رنگ طبیعی است که رنگ را تعیین می کند و بصل النخاع یک هسته توخالی.
عوامل رنگ آمیزی رنگ مو عسلی طبیعی را حذف می کنند یا رنگ جدید اضافه می کنند یا هر دو را انجام می دهند. برای رنگ دائمی، محصول باید به کوتیکول نفوذ کند تا رنگ را در قشر پوست رسوب کند یا حذف کند.
قبلاً از رنگ مو روشن طبیعی استفاده می شد، اما امروزه با توجه به پیشرفت در صنعت آرایشی و بهداشتی، انواع مختلفی از آن ساخته شده است.
سه نوع موجود، رنگ مو بدون دکلره موقتی هستند که حاوی مولکول‌های بزرگی هستند که برای نفوذ بسیار بزرگ هستند و فقط شفت را می‌پوشانند.
نیمه دائمی با مولکول‌های کوچک حاوی آمین‌های معطر، باعث تورم شفت می‌شود، کوتیکول را بالا می‌برد و اجازه می‌دهد وارد کورتکس شود و در نتیجه آن را رنگ‌آمیزی می‌کند.
رنگهای اکسیداتیو با کوچکترین مولکولها دائمی هستند.[1] آمین‌های معطر، کوتیکول را متورم می‌کنند و به پراکسید هیدروژن و رنگ اجازه می‌دهند تا به قشر مغز نفوذ کنند که رنگ را از بین می‌برد و مو را روشن می‌کند که تا زمانی که مو رشد کند ادامه می‌یابد.
عامل قلیایی کننده (آمین های معطر)، پارافنیلن دی آمین (PPD) [C6H4 (NH2)2] یا تولوئن-2،5-دیامین، مهمترین ترکیبات این فرمولاسیون ها هستند.
از پوست جذب می شود و در نتیجه باعث ایجاد درماتیت آلرژیک اثرات سیستمیک شامل آنژیوادم، رابدومیولیز، سمیت کلیوی و قلبی است. این جهش زا و سرطان زا است اما یک تراتوژن شناخته شده نیست.
هدف این مطالعه ارزیابی دانش، عملکرد، درک و واکنش های نامطلوب در مصرف کنندگان رنگ مو بود.
- منابع:
- تبلیغات:
