با توجه به ناهمگنی فنوتیپی و ژنومی پاتوارهای P. syringae، یک رویکرد چند فازی برای شناسایی باکتری های بادام سنگی ایرانی ضروری است (لوپز و همکاران 2010).
از آنجایی که آزمایش‌های مرسوم برای افتراق ایزوله‌ها در سطح پاتووار کافی نیستند، شباهت‌ها و تفاوت‌های بین پاتووارها را می‌توان با تولید سم، پروفایل‌های ژنتیکی (rep-PCR)
آنالیز توالی چند لوکوس (MLSA) و سایر روش‌های مولکولی تعیین کرد (Versalovic et al. 1991؛ لیتل و همکاران 1998؛ سورنسن و همکاران 1998؛ شااد و همکاران 2001؛ هوانگ و همکاران 2005؛ گیلبرت و همکاران 2009).
شانکر باکتریایی درختان آلبالو (P. cerasus L.) قبلاً در مونته نگرو گزارش شده بود (Vučinić و همکاران 1992): این بیماری در باغ های جوان در بیش از 50 درصد درختان از سال 1983 تا 1987 یافت شد.
ارقام آلبالو و همچنین شرایط آب و هوایی مساعد به گسترش سریع این بیماری کمک کردند.
بر اساس بیماری زایی، مورفولوژیکی و برخی خواص بیوشیمیایی-فیزیولوژیکی، به این نتیجه رسیدیم که جدایه های آلبالو متعلق به P. syringae هستند (Vučinić و همکاران 1992).
در طی یک بررسی 2 ساله، علائم مختلفی: شانکر شاخه یا شاخه، ضایعات برگ، دمبرگ و میوه و جوانه های نکروزان بر روی گونه های مختلف میوه هسته دار و بادام در مونته نگرو مشاهده شد.
اهمیت اقتصادی بیماری و فقدان اقدامات کنترلی موثر، مطالعات اتیولوژیک و شناسایی عامل ایجاد کننده را برانگیخت.
هدف از این مطالعه، شناسایی سویه‌های باکتریایی اولیه منتسب به P. syringae، منشا گرفته از میزبان‌ها و مناطق جغرافیایی مختلف در مونته‌نگرو بود.
بنابراین، ما ویژگی‌های فنوتیپی و مولکولی 29 سویه سودوموناس جدا شده از میوه‌های هسته‌دار (زردآلو، هلو، شلیل، گیلاس شیرین و آلو ژاپنی) و بادام را بررسی کردیم.
مواد گیاهی و نمونه برداری
در طول فصل رشد 2017 و 2018، درختان میوه هسته دار و بادام، که در باغ های تجاری و باغ های خانگی در مونته نگرو رشد می کنند، برای وجود علائم مربوط به بیماری های باکتریایی احتمالی مورد بررسی قرار گرفتند.
مواد گیاهی علامت دار (شانکر شاخه یا شاخه، برگ، دمبرگ و میوه دارای ضایعات و جوانه های نکروزه) از اوایل بهار تا اوایل تابستان (به طور دقیق تر، از اسفند تا پایان خرداد) جمع آوری شد.
