بیشتر تولید میوه های خشک کالیفرنیا در دره سان خواکین متمرکز است، جایی که خاک و آب و هوا، به ویژه تابستان های گرم و خشک، شرایط رشد ایده آل را فراهم می کند. در عصر جدید میوه های متنوعی را خشک می کنند و خشکبار امروز تهران به عنوان یکی از باکیفیت ترین آنها می باشد.
در حالی که در گذشته معمولاً این میوه ها را در آفتاب خشک می کردند، اکنون فقط کشمش تقریباً به طور طبیعی در آفتاب خشک می شود.
میوه ها را می توان به صورت کامل خشک کرد (مانند انگور، توت، زردآلو، آلو)، نصف یا به صورت ورقه ای (مانند انبه، پاپایا، کیوی).
از طرف دیگر، می توان آنها را پس از خشک شدن خرد کرد (مثلاً خرما)، به صورت خمیر یا آب میوه غلیظ درآورد.
میزان رطوبت باقیمانده بسته به نوع میوه می تواند از کوچک (3 تا 8 درصد) تا قابل توجه (16 تا 18 درصد) متفاوت باشد.
میوه ها را نیز می توان به صورت پوره، به صورت چرم، [12] یا به صورت پودر، با اسپری یا درام خشک کرد.
آنها را می توان در فریزر خشک کرد. میوه های تازه منجمد شده و در یک محفظه خشک کن تحت خلاء قرار می گیرند.
حرارت اعمال می شود و در حالی که هنوز یخ زده است، آب از میوه تبخیر می شود».[13] میوه بسیار سبک و ترد می شود و بیشتر طعم اصلی خود را حفظ می کند.
میوه خشک به طور گسترده در صنایع شیرینی پزی، نانوایی و شیرینی استفاده می شود. کارخانه های تولید مواد غذایی.
از میوه های خشک در انواع سس ها، سوپ ها، مارینادها، چاشنی ها، پودینگ ها و غذای نوزادان و کودکان استفاده کنید.
به عنوان مواد تشکیل دهنده در غذاهای آماده، آب میوه های خشک، پوره ها و خمیرها ویژگی های حسی و عملکردی را به دستور العمل ها می دهند:
محتوای بالای فیبر قابلیت جذب آب و اتصال به آب، نرم شدن و افزایش تغذیه را فراهم می کند.
اسیدهای آلی مانند سوربیتول به عنوان مرطوب کننده عمل می کنند، ثبات خمیر و خمیر را فراهم می کنند و فعالیت آب را کنترل می کنند.