یکی دیگر از روش‌های موثر برای برداشت سریع دانه‌ها این است که انار امروز مشهد را نصف کنید، هر نیمه از پوست بیرونی آن را چهار تا شش بار بزنید، نیمی از انار را روی یک کاسه نگه دارید و با یک قاشق بزرگ پوست آن را بکوبید
دانه‌ها باید از انار مستقیماً به داخل کاسه بریزند و تنها یک دوجین یا بیشتر از دانه‌های عمیق‌تر برای برداشتن باقی بماند.
آب انار می‌تواند شیرین یا ترش باشد، اما بیشتر میوه‌ها طعم متوسطی دارند و نت‌های ترش ناشی از الاژیتانین‌های اسیدی موجود در آب آن هستند.
آب انار از دیرباز یک نوشیدنی محبوب در اروپا و خاورمیانه بوده است و اکنون به طور گسترده در ایالات متحده و کانادا توزیع می شود.
شربت گرنادین در اصل از آب انار غلیظ شده و شیرین شده تشکیل می شد، امروزه معمولاً نامی برای شربتی است که بر پایه انواع توت ها، اسید سیتریک و رنگ های غذایی است که عمدتاً در مخلوط کردن کوکتل استفاده می شود.
قبل از ورود گوجه فرنگی (میوه دنیای جدید) به خاورمیانه، آب انار، ملاس و سرکه به طور گسترده در بسیاری از غذاهای ایرانی استفاده می شد و هنوز هم در دستور العمل های سنتی مانند فسنجان، سس غلیظی که از آب انار و گردو آسیاب شده تهیه می شود، یافت می شود.
معمولاً با قاشق روی اردک یا سایر مرغ و برنج و در آش انار (آش انار) می ریزند.
دانه‌های انار به‌عنوان ادویه‌ای معروف به انار دانا (از فارسی: انار + دانا، انار + دانه) به‌ویژه در غذاهای هندی و پاکستانی استفاده می‌شود.
دانه های کامل خشک شده را اغلب می توان در بازارهای قومی هندی به دست آورد. این دانه ها از گوشت جدا می شوند، به مدت 10 تا 15 روز خشک می شوند و به عنوان یک عامل اسیدی برای تهیه چاتنی و کاری استفاده می شوند.
از آناردانای آسیاب شده نیز استفاده می شود که باعث طعم عمیق تری در ظروف می شود و از گیرکردن دانه ها در دندان جلوگیری می کند.
دانه های گونه انار وحشی معروف به دارو از هیمالیا به عنوان منابع باکیفیت این ادویه در نظر گرفته می شود.
